నువ్వు

ఆ అద్భుతమైన క్షణం నాకింకా గుర్తుంది

నువ్వు నా కళ్ళ ముందు తలుక్కున 

మెరిసిన క్షణం, 

ఒక నీడలా సాగిపోయే దృశ్య కావ్యం

భాదాకరమై ఆశలుడిగిన నిర్లిప్తలో

నిశీధిలో, భారమైన జనారణ్యంలో
నీ కోమలమైన పిలుపు నాకింకా పరిచయమే
నీ రూపం నా కెప్పుడూ గుర్తే

కాలం గడచింది  నిట్టూర్పుల
సుడిగాలులలో నా కలలు కల్లలైనాయి
నీ పిలుపులు మరచాను
నా మదిలో మెదిలే నీ రూపం మ్లానమైంది

నా జీవితం నిర్జీవమైన మరుభూమి
ఒంటరి రోజులు భారంగా గడిచాయి
నమ్మకం, ఆశలు,
కన్నీళ్లు చివరికి బ్రతుకే లేదని నమ్మాను

కాని మళ్ళీ ఆ రోజులు తిరిగి వచ్చాయి
బీటలు వారిన మరుభూమి నుండి నా ఆత్మ తిరిగి మేలుకుంది
నీవు తిరిగి కనిపించావు

నువ్వు నా కళ్ళ ముందు తలుక్కున 

మెరిసిన క్షణం, 

ఒక నీడలా సాగిపోయే దృశ్య కావ్యం

నా హృదయం మరలా స్పందిస్తుంది
జీవితం మరలా చిగురించింది
నమ్మకం, ఆశలు,
కన్నీళ్లు, చివరికి అందమైన నా ప్రేమ మరల మేలుకున్నాయి