ఎదో రాద్దామని మొదలుపెట్టాను
మన గురించి
అక్షరాలన్నీ నా కన్నీళ్లతో తడిచిపోతుంటే
నీ ఆలోచనలు మనసును మెలిపెడుతుంటే
ఏమి రాయను
పైకే నవ్వేస్తాను నేను
కానరాని గాయమేదో గుండెను తొలిచేస్తున్నా
ఎడారి మధ్యలో వద్య శిలలా
కాలమనే ఇసుక తుఫాను లెన్ని ఎగిరిపడుతున్నా
ఇప్పుడే విరిసిన గులాబీలా
అలాగే ఉంది నీ మీద నా ప్రేమ
నా ప్రేమ నీకు చెప్పిన రోజు ఇంకా గుర్తుంది
ఆరోజు నా చెక్కిలి దాటిన కన్నీరు
కనుపాపల్లో ఈరోజూ నన్ను వెక్కిరిస్తుంది
తను లేకుండా ఇంకా ఎందుకున్నావ్ అని
నా ప్రేమకు ప్రధమ శత్రువు దైవమా కాలమా
అని మీమాంస పడేవాడ్ని ఇన్నేళ్లు
కానీ నీకే నచ్చని నాకు ఇంకో శత్రువు అవసరమా
నువ్వు లేవని రావని
ఎన్నో మజిలీలలో
నా ప్రేమను వెతుక్కున్నాను
ప్రతి లోగిలిలో నువ్వు లేవని
వెతికే నా మనసుని సమాధాన పరుస్తూ
ఇన్నేళ్ల తర్వాత దీనికి ముగింపు
ఎక్కడని అడక్కు
నిన్ను చేరని నా ప్రేమ
తుది వరకు నాతోనే ఉంటుంది
అంటు కట్టని ఈ మొక్క
మొండిగా మిగిలినా
నా రుధిరాశ్రువుల పరిశ్వంగంలో
చిగురిస్తూనే ఉంది
